Ptaki należą do jednych z najpiękniejszych zwierząt, jednak nie zawsze są pożądanymi gośćmi w miejscach publicznych. Aby nie szkodzić zwierzętom i jednocześnie dbać o komfort człowieka i estetykę miejsc w jakich przebywamy, coraz bardziej powszechne staje się płoszenie ptaków.
Odstraszanie niechcianego ptactwa jest w dzisiejszych czasach koniecznością ze względu na wiele czynników, do których należą:
niszczenie zabytkowych fasad zabudowań
względy higieniczne związane z infekcjami pochodzącymi m.in. od ptasich odchodów
bezpieczeństwo, szczególnie na lotniskach, gdzie w grę wchodzi ludzkie życie
ochrona rolniczych plonów, będących wynikiem wielomiesięcznej pracy
względy użyteczności miejsc publicznych, m.in. deptaków, czy chodników znajdujących się pod gałęziami wysokich drzew, na których swoje gniazda mają gawrony
Płoszeniem ptaków można zajmować się na wiele sposobów, jednak najskuteczniejszą techniką jest tzw. metoda sokolnicza, z udziałem specjalnie ułożonych ptaków drapieżnych, które krążąc nad danym terenem odstraszają gołębie i inne niechciane ptactwo. Ucieka ono, uznając dany teren za łowiecki. Płoszenie ptaków tą metodą zapewnia pełną skuteczność przy zachowaniu konsekwencji i regularności przeprowadzanych działań.
Do innych metod płoszenia należą:
Płoszenie ptaków przy użyciu odgłosów wydawanych przez ptaki drapieżne (na dłuższą metę bezużyteczna, zwłaszcza nie robi ona wrażenia na gołębiach, gawronach, czy szpakach, które posługują się przede wszystkim zmysłem wzroku)
Płoszenie hukowe (nie do przyjęcia w przypadku terenów zabudowanych, uciążliwe dla ludzi, a z kolei możliwe do przyzwyczajenia dla płoszonego ptactwa)
Odstraszanie przy użyciu sylwetek ptaków drapieżnych (przy dłuższym stosowaniu nieskuteczna, płoszone ptactwo przyzwyczaja się do wystawionych, naklejonych sylwetek)
Stosowanie siatek i kolców na gzymsach oraz oknach (metoda zastępcza, zapobiegawcza, umniejszająca walory estetyczne budowli, na których jest stosowana)
Płoszenie ptaków metodą sokolniczą daje najlpesze efekty, jest to metoda naturalna działająca na wrodzonym lęku przed drapieżnikiem. Dokładamy wszelkich starań, aby nasze działania były jak najbardziej zbliżone do zachowań ptaków w ich środowisku naturalnym.